มารู้จักคนโอกินาว่าแบบผมกันเถอะะะะะ
ที่มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ผมเรียนคณะโลกคดีศึกษา ซึ่งพึ่งก่อตั้งได้ห้าปีครับ ซึ่งเรียนเกี่ยวกับสังคมและการทำธุรกิจครับ
ที่มหาวิทยาลัยริวคิวโอกินาว่านั้น ผมเรียนคณะรัฐศาสตร์ สาขาการระหว่างประเทศอยู่ครับ ตอนที่อยู่ปีสามนั้น ผมได้เขียนสารนิพนธ์เรื่องเกี่ยวกับ การแก้ไขปัญหาด้านประชาธิปไตย ที่ญี่ปุ่นครับ ในอนาคต ก่อนที่จะจบการศึกษา ผมคิดว่าจะเขียนสารนิพนธ์ที่ละเอียดมากขึ้นครับ
ดังนั้น ที่ผมเลือกมาเรียนที่คณะโลกคดี มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ และได้มาเรียนเกี่ยวกับธุรกิจ ซึ่งไม่ได้เกี่ยวข้องกับรัฐศาสตร์ที่เรียนที่ญี่ปุ่นเลยยย ก็เลยรู้่สึกเฟลนิดหน่อยครับ 555＋
สำหรับเหตุผลที่วัยรุ่นอายุ 21 ขวบ อย่างผมเขียนบล็อกนี้ขึ้นนั้นก็เป็นเพราะว่า ผมอยากให้วัยรุ่นหรือนักศึกษาด้วยกันได้รู้เรื่องเกี่ยวโอกินาว่านะครับ ตอนนี้ผมเลยให้เพื่อนคนไทยช่วยแปลเป็นภาษาไทยให้ เพื่อให้คนไทยได้อ่านง่าย และเข้าใจลึกขึ้นได้ครับผม
คนขวานี่ผมเองครับบบ ส่วนคนหน้าสุดก็เป็นเพื่อนญี่ปุ่นชาวโอกินาว่านะครับบ จะมาเที่ยวไทยเดือนหน้าและจะช่วยเขียนบล็อกด้วยกันครับบ เค้ามีชื่อไทยว่า "สับปะรด" ดูที่ผมของเค้าสิครับ 555＋
เอาล่ะๆ เรามาเข้าเรื่องกันเลยย ถ้าพูดถึง "โอกินาว่า" แล้ว ผมคิดว่า คนไทยจะคิดถึงทะเลสวยๆ สาวญี่ปุ่นใส่บิกินี่ริมหาด ผืนทรายสีขาวละเอียด บรรยากาศชิลๆแน่เลยใช่มั้ยครับ? แต่ว่าที่จริงแล้ว สถานที่ที่สุดยอดในโอกินาว่าไม่ได้มีแค่ทะเลเท่านั้นนะครับ ยังมีสถานที่สวยๆอีกมากมายเลยครับ ยกตัวอย่างเช่น สถานที่ที่เป็นวัฒนธรรมดั้งเดิมของโอกินาว่า แล้วก็เรื่องของอาหารโอกินาว่าที่มีการผสมผสานระหว่างอาหารอเมริกันกับอาหารท้องถิ่นของโอกินาว่า เช่น แฮมเบอร์เกอร์สไตล์โอกินาว่าที่มีเฉพาะที่โอกินาว่าที่เดียวเท่านั้้น นอกจากนี้ ทั้งปี โอกินาว่าจะมีลมพัดสดชื่น อากาศดีมาก อบอุ่น และสามารถใช้ชีวิตง่ายอีกด้วยนะครับ
แล้วนิสัยคนโอกินาว่ากับคนไทยมีความคล้ายคลึงกัน เช่น คนไทยพูดว่า "ไม่เป็นไร" บ่อยๆใช่มั้้ยครับ ที่โอกินาว่าก็พูดบ่อยๆเหมือนกันครับ
ตอนนี้ทุกคนเริ่มมีความสนใจในโอกินาว่ามากขึ้นแล้วใช่มั้ยครับ หัวข้อต่อไป จะแนะนำเรื่องเกี่ยวกับโอกินาว่าแบบเจาะลึงพร้อมภาพประกอบแบบละเอียด โดยชาวโอกินาว่าตัวจริง (ผมเองแหละ) ให้ทุกคนได้ชมกันนะครับ โปรดติดตามชมตอนต่อได้อย่างตั้งหน้าตั้งตาได้เลยนะครับบบบ แต่จะมาอัพอีกทีเมื่อไหร่นั้น รอแปปนึงน้าาาาา
บ๊ายบายครับ ทุกคน またやーさい
(อ่านว่า มะตะยาไซนะครับ เป็นภาษาโอกินาว่าบ้านผม แปลว่า บ๊ายบายจ้า อิอิ)
